Gor A Zınde

Ciwan Serhedyan

Gava ku li ber gor a Miko ra derbas bûn dengê hewarekî bihîstin, ji dûr dihat, ji kûr dihat, Qêrîneke bêy xwedî hewareke winda bû, lawiseke ku xwedî ji xwe ra gotî û teyrekî bêy hêlîn bû, Dareke bêy reh û pûşekî bêy sîh bû, Kevokeke baskot kirî û çêlikeke bêy dê mayî bû, Agirekî ku her der diqeland lê bi xwe dicemidî bû, Axeke bejî û aveke qerisî bû, mirineke bêy rihstîn û kahniyeke miçiqî bû, daristaneke bêy pel û teyrekî per weşiyayî bû, Hewareke bêy xwedî bû.